خانه

گذشتن از چُرت‌های شیرین صبحگاهی. بستن صف‌های کج و کوله. چپ چپ نگاه کردن به ناظمی که مثل نوار ضبط شده، فرمان چنین و چنان

وقتی بهم سلام کردی، تابلوم رو گذاشتم رو به روی تابلوت و گرمای ته کلاس رو به جون خریدم. کم حرف می‌زنی، ماتی، از ترس